wysoko cenić

См. также в других словарях:

• cenić sobie — {{/stl 13}}{{stl 7}} uważać coś za ważne, wartościowe dla siebie; doceniać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cenić sobie ciszę i spokój. Wysoko cenić sobie zaufanie kogoś. Cenię sobie samotne wyprawy na ryby. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cenić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, cenićnię, cenićni, ceń, cenićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uważać za dobre, ważne, wartościowe (zwykle w odniesieniu do cech ludzi i własności otaczającego świata) :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wysoko — wyżej przysłów. od wysoki a) w zn. 1: Wysoko rzucić piłkę. Skoczyła wysoko 1,90 m. Fontanna bijąca wysoko. Rośnij kwiecie wysoko, jak pan leży głęboko. (Mickiewicz) b) w zn. 3: Chmury płyną wysoko. Słońce już było wysoko na niebie …   Słownik języka polskiego

• wysoko — 1. Coś, ktoś stoi wysoko, wyżej od kogoś, od czegoś (niż ktoś, niż coś) «coś ma wielką wartość, ktoś znaczy więcej niż ktoś inny»: Gdzie konieczności obiektywne stawiają literaturze przeszkody, tam jest ona potrzebna i autorytet jej stoi wysoko w …   Słownik frazeologiczny

• cenić — ndk VIa, cenićnię, cenićnisz, ceń, cenićnił, cenićniony 1. «przyznawać komuś, czemuś znaczenie, wartość, walory; szanować, poważać» Cenić czyjś talent. Cenił przyjaciół za lojalność. Cenić w dzieciach samodzielność. Cenić coś nisko, wysoko.… …   Słownik języka polskiego

• cenić — Nisko kogoś, coś cenić zob. nisko. Wysoko kogoś, coś cenić zob. wysoko 2 …   Słownik frazeologiczny

• stawiać się wysoko — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć o sobie wysokie mniemanie, wywyższać się, bardzo się cenić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mimo braku zdolności stawiała się wysoko. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poważać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poważaćam, poważaća, poważaćają, poważaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} żywić głęboki szacunek, uznanie, poważanie dla kogoś, czegoś; liczyć się z kimś, z czymś; wysoko cenić, oceniać kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego

• stawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stawiaćam, stawiaća, stawiaćają, stawiaćany {{/stl 8}}– postawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stawiaćwię, stawiaćwi, stawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}umieszczać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień